Trafik Haftası
1 – 7 Mayıs ( Trafik ve İlk Yardım Haftası )
Trafik; kara, hava, deniz taşılları ile yayaların kendilerine özgü
yollarda gidip gelmesi olayıdır.
Trafik sorunlarını çözümlemek amacıyla bir çok Avrupa ülkesi aralarında
anlaşarak bir konsey kurdu. Bu konseye Türkiye de üyedir. Merkezi Fransa’nın
başkenti Paris‘te olan bu konseyin üyeleri, zaman zaman toplanarak trafik
sorunlarını görüşürler.
Bu konsey Mayıs ayının ilk cumartesi günü ile başlayan haftayı «Uluslararası
Karayolu Güven Haftası» olarak kabul etmiştir.
Ülkemizde de trafik kazalarının önlenmesi yolunda çaba gösteren kuruluşlarca,
aynı hafta «Trafik Güvenliği ve Eğitim Haftası» olarak kabul edilmiştir. Bu
hafta süresince; yayın organları, radyo, televizyon aracılığı ile trafik
kazalarının önlenmesi için halka trafik kuralları anlatılır. Trafik kurallarına
uyulması gereği belirtilir. Okullarda öğrencilere trafik bilgileri öğretilir.
Uygarlık tarihinde tekerleğin bulunması önemli bir olaydır. Önceleri
yüklerini kendileri taşıyan, hayvanlara taşıtan insanlar tekerleğin bulunması
ile taşıt araçları yaptılar. Uzun süren çalışmalar, araştırmalar sonucu buharı
bulan, motor gücünden yararlanmayı öğrenen insanlar bu buluşlarını taşıtlara
uyguladılar. Önce kara taşıtlarının, sonra deniz ve hava taşıtlarının sayıları
çoğaldı, hızları arttı.
Bu taşıt araçlarına sahip olan insanlar kentlerde ve kentler arasında
araçlarını kullanmaya başladılar. Yürüyenlerin karşıdan karşıya geçmesi
zorlaştı. Taşıt araçları insanlara ve birbirlerine çarparak kazalara neden
oldular.
Trafik sorunlarına çözüm getirmek, trafiği düzene koymak için bir takım
kurallar belirlendi. Sürücülerin ve yayaların uymaları gereken bu kurallara
trafik kuralları denir. Trafik kuralları uzun araştırmalar ve deneyler sonucu
ortaya çıkmıştır.
Bizi en çok ilgilendiren, her an karşılaştığımız kara trafiğidir. Deniz ve
hava taşıtlarının gidiş gelişlerini düzenleyen deniz ve hava trafiği kuralları
da vardır.
Her gün gazetelerde okuduğumuz; radyoda dinlediğimiz,
televizyonda izlediğimiz trafik kazaları; dikkatsizlikten, kendine fazla
güvenmekten ve trafik kurallarına uymamaktan meydana gelir. İnsan yaşamı
bakımından trafik, çağımızın en önemli sorunudur. Büyük kentlerde günün
her saatinde taşıtlarla karşılaşırız. Trafik kazalarında yaralanan ve
ölenlerin çoğu 5-14 yaş arasındaki çocuklardır.
Bu nedenle Trafik Haftası’nda, özellikle ilkokullarda, öğrencilere trafik
kuralları öğretilir. Trafik kazasına uğramamak için hafta boyunca
öğrendiklerimizi hiç unutmayalım. Yürürken, karşıdan karşıya geçerken tüm trafik
kurallarına uyalım.
YAYALAR İÇİN TRAFİK KURALLARI
Cadde ve sokaklarda her zaman yaya kaldırımında yürümeliyiz. Karşı
kaldırıma ancak yaya geçitlerinden geçmeliyiz.Kaldırımdan inerken, karşıdan karşıya geçerken önce sola, sonra sağa yine
sola bakıp öyle geçmeliyiz.Yaya kaldırımı olmayan yerlerde yolun solundan yürümeliyiz.
Trafik polislerinin işaretlerine uymalıyız.
Trafik polisinin olmadığı yerlerde trafik işaretlerine dikkat etmeliyiz.
Trafik lambası kırmızı yanarken kesin olarak karşıya geçmemeliyiz.
Karşıdan karşıya geçerken zikzaklar çizmemeliyiz.
Duran bir taşıtın hemen önünden ve arkasından geçmemeliyiz.
Taşıt araçlarından inerken taşıtın tam olarak durmasını beklemeliyiz.
Taşıt araçlarına binerken sıramızı beklemeliyiz.
Taşıt aracından iner inmez hemen karşıya geçmemeliyiz.
Taşıtlara hiçbir nedenle asılmamalıyız.
Yolda top oynamamalıyız.
Yolda gruplar oluşturup geçişe engel olmamalıyız.
KAZAYA UĞRAYAN KIZ
Polianna, (Polyanna) herkesin sevgisini kazanan bir kızdır. Bu sevimli
çocuk, bir gün kazaya uğradı.
Kaza, ekim ayının son günü oldu. Polianna okuldan acele acele eve dönerken
karşıdan gelen bir otomobilin önünden karşı kaldırıma geçmek istemişti.
İşte bundan sonra olanları hiç kimse öğrenemedi. Kazanın nasıl olduğunu kimse
bilmiyordu. Suçlu da meydanda yoktu. Yalnız Polianna o çok sevdiği odaya, o gün
saat beşte, baygın, ayakları tutmaz bir halde, kucakta getirilmişti.
Ertesi gün de, daha ertesi gün de Polianna okula gidemedi. Zaman zaman aklı
başına gelirse birkaç soru soruyordu ama daha bir şeyin farkında değildi.
Sorularına verilen karşılıklardan da bir şey anlamıyordu.
Böylece tam bir hafta çevresinde olup bitenlerden habersiz, yatağında
kıpırdamadan yattı. İlk haftanın sonunda ateşi düştü, vücudundaki ağrılar
azaldı, aklı da başına geldi. İşte o zaman Polianna’ya olup bitenleri ta
başından başlayıp anlatmak gerekti.
Polianna hikayeyi dinledikten sonra derin bir soluk aldı.
— Demek ki sadece yaralanmışım, dedi. Öyleyse hasta sayılmam. buna çok sevindim.
Teyzesi küçük kızın yatağının kenarında oturuyordu.
— Sevindin mi? diye sordu.
— Evet, yaşadığım sürece yatağından çıkamayan bir hasta olmaktansa, bacağımın
kırılmasına seviniyorum. Biliyor musunuz, bacak kırıkları insanı ömrü boyunca
yatakta zorlayan hastalıklara benzemiyor. Kırık bacaklar iyileşiyor.
Polianna gözlerini tavana dikmiş, durmadan konuşuyordu.
— Çiçek hastalığına yakalanmadığıma da seviniyorum. Çiçek bozuğu çilden de
kötüdür, iyi ki boğmaca da olmamışım. Bir kere olmuştum, biliyorum. Çok kötü
hastalıktır. Hele kızıl, kızamık olmadığıma da daha çok seviniyorum. Çünkü bu
hastalıklar başkalarına da geçer. Öyle olsaydı yanımda oturmanıza izin
vermezlerdi.
Teyzesi:
— Seni sevindirecek ne kadar da çok şey varmış, dedi. Polianna tatlı tatlı
güldü.
— Evet seviniyorum ya dedi. Daha size açıklamadığım pek çok şey beni
sevindiriyor.
E. PORTER
Çeviren : Azize BERGİN (Polyanna)
